Bir öğrencinin metinleri dinlerken sahip olması gereken değişik beceriler vardır. Bu da ne için dinlediğinize bağlıdır, örneğin, bir hikâye dinlemekle tren istasyonunda bir duyuru dinlemek arasında fark vardır. Dinleme konuşma akışı içerisinden alakalı detayları seçmeyi, tahmin etmeyi veya çıkarımda bulunmayı gerektirir. Dil öğretiminde genelde algılama üretimden önce geldiğinden önemli bir beceridir dinleme.

Bir beceri olarak yazma, dilbilgisi çalışması ya da kelime yazmakla ilgili değildir, aslında belirli bir stil seçerek belirli bir konu hakkında yine belirli bir okuyucu kitlesine yönelik dil üretiminin bir süreci olarak yazmaktır. Avrupa Komisyonu yazmayı üç sınıfa ayırır: a) yazılı etkileşim, notlar, mektuplaşmalar ya da bilgisayar ortamındaki söylemler gibi, b) yazılı üretim, makaleler, yaratıcı yazma ya da anket doldurmaları içerir, c) yazılı aracılık, gazete yazılarını özetleme ve benzeri görevler gibi şeyler. (Avrupa Konseyi, 2001)

Okuma genel dünya ve konu bilgisi ve anlambilim, biçimbilim ya da söz dizimi gibi dilbilgisini konularını kapsayan birkaç alt beceri içerir. Ancak, okuma öğretimi ayrıca okuma stratejilerinin de öğretimini kapsar. Avrupa Komisyonu (2001: 68- 69) içinde “girdi yazılı metinler bir ya da birden fazla yazar tarafından üretilmişken kullanıcının okuyucu olarak girdiyi alıp ve işlediği” birçok okuma aktivitesi örneği verir; genel uyum sağlama için okuma, bilgi için okuma, örn. referans çalışmaları kullanma; yönergeleri okuyup takip etme; zevk için okuma gibi.

Yeterli bir kelime haznesi oluşturmak dil öğreniminin merkezindedir, ama başarması zordur. Kelimeleri tanımak için anlam, ses ve yazılışları ilişkilendirmeli ve yeni kelimeleri doğru kullanmalıyız. Yeni kelimeler öğrenmenin en iyi yolu onları konu içinde öğrenmek ve çeşitli şekillerde sık sık kullanmaktır. Kullanım sözlü ve yazılı üretim ile hem algısal hem üretimsel gerçekleşmek durumunda olan anlamayı da içermelidir. Özellikle küçük öğrenciler için kelimeleri gruplamak iyi bir fikirdir, örn., hayvanat bahçesi hayvanları, yer ifadeleri(evde, masada, yerde), hoşlanılan/hoşlanılmayan şeyler. Kelime sözcüğü ile isimleri, fiilleri, sıfatları ve zarfları kastediyoruz (yani içerik sözcükleri) dilbilgisi bölümünde ele alınan ‘yapısal sözcükleri’ değil.

İletişimsel ve göreve dayalı dil öğrenimi yaklaşımları belirli dil bilgisi yapılarının pratiği şeklinde, dil bilgisini sadece dil bilgisi öğretmek için öğretmeyi tavsiye etmez, bu yapılar ayrıca bir gerçek yaşam durumunun içine katılmalıdır. Öğretmen hedef dil bilgisine öğrencinin daha fazla maruz kalması için uygun bir konu yaratmalıdır, öğrencilerin gerçek amaçlar için hedef dil bilgisini kullanabilecekleri olanaklar sağlayan pedagojik görevler tasarlamalıdır ve öğrencileri dil bilgisi bilgilerini fark etme ve pekiştirme konusunda destekleyecek farkındalık arttırıcı aktiviteler planlamalıdır. Bu yaklaşımda öğrenciler "dilin aktif kaşifleri" olmalıdırlar.