İnsanoğlunun hayatında çok ilginç düşünceler vardır. Düşünceler farklı olaylarda farklı durumlarda farklı gelir. Dünyadaki her insanın kendi düşüncesi var. Hayatla ilgili düşünceler de farklı. Mesela, insanoğlu için zenginlik mi, mutluluk mu daha önemli, sorusu vardır. Bize, yani gençlere göre bu soru şöyle değiştirilebilir: Zengin ülkelerin mi yoksa fakir ülekerin mi gençleri daha mutlu?
Bence, bu soruyu yanıtlamak için ilk olarak iki şekilde bakmak gerekir: Zenginlik mi, Mutluluk mu? Bence, insanlar için mutluluk daha önemli. Yani, zenginlik tam bir mutluluk olamaz. Zenginlik sonsuz değil, ama uzun sürebilir. Örneğin: MTV Networks International'ın 14 ülkeyle ilgili araştırmasına göre para mutluluk getirmiyor. Yanı yoksul ülkelerin gençleri daha mutlu. Evet, para mutluluk getirmiyor. Mutluluğu parayla, zenginlikle karşılaştırmak mümkün değil. Rusların "Zenginler de ağlar" diye bir atasözü var. Mesela, Çin'in gençleri ile bizim ülkemizin gençlerinin ne farkı var? Onlar sadece şanslı. Çünkü bilgi yönünden olsun, yeni teknoloji yönünden olsun ya da başka yönlerden olsun, onlar bize göre daha şanslı. Ama bizim kadar mutlu değiller. Çünkü ne kadar zenginlik olursa o kadar problemler, ekonomik sorunlar çok olur. Mesela: İnsan ne kadar çok para kazanırsa o kadar harcar.
Bizim ülkemizin gençleri daha mutlu, çünkü ülkemizde barış var. Yani, savaş yok. Ama yoksul ülkenin gençleriyiz. Bazı ülkelerde (Filistin-İsrail) savaş oluyor. Savaşta insanlar hayatlarını kaybediyor. Onların da çoğu bebekler... Zengin ülkelerdeki gençler kötümser, yoksul ülkelerin gençleri aksine iyimser olduklarını düşünüyorum.
Dünyada her insanın kendi kendine ben çok mutluyum diye düşünmesi lazım. İnsan kendinden daha zor durumda olanlara bakarak, kendi haline şükredebilir. Her şeye şükretmesi gerek. O zaman herkes mutlu olur. Yani, herkes mutlu, ama bu mutluluk zenginliğe bağlı değil. Mutluluk, zenginlikle karşılaştırılmaması gereken kutsal şey. Zengin olmadan da mutlu olabiliriz. Bu nedenle, şükretmeliyiz. Yoksul ülkenin gençleri daha mutsuz değil...
Yazan: Ulan EGİZBAYEV
Okutman: Kerim Sarıgül
RSS beslemesi, bu iletideki yorumlar için