Kompozisyon Örnekleri - Türkçe Öğretimi

İki Saat

          Üç yıl önce, çok yakın bir arkadaşımla, çok güzel, ama köyümüzden çok uzakta olan bir firmada çalışıyorduk. Maaş iyiydi, iş çok zor değildi ve her gün yeni yerleri görüp yeni şeyler öğreniyorduk. Biz topoğrafçı olarak çalışıyorduk. Üç ay boyu orada çalıştım ve hiçbir problemle karşılaşmadım. Çalışırken başka insanlarla da tanışıyorduk. Bir gün ilginç bir olay yaşamıştık ve size ondan bahsetmek istiyorum.

          Her günkü gibi işe geldim. Arkadaşım ise işimizin az olacağını bildiğinden futbol oynamak için top getirmişti. Önce oynamak istemedim. Biraz düşündükten sonra ise ona bakıp ben de oyuna katıldım. Oynarken cep telefonum yanımdaydı. Telefonum futbol oynarken cebimden düşüp parçalandı. Telefonumu toplayıp birleştirip açtım, önceki gibi çalışıyordu. Bu arada firmamızın otobüsü geldi, ona bindik ve işe doğru gittik. Gün normal geçiyordu.

          Akşamleyin biz aletlerimizi ve eşyalarımızı toplayıp eve gitmeye hazırlandık. Arkadaşım benim telefonuma bakarak, "On dakika sonra otobüs gelecek" - dedi. On, yirmi, otuz dakika, bir saat geçti, aracımız ortalarda yoktu. Üşümeye başladık, yanımızdaki bütün eşyaları toplayıp oturduk bekledik. Hepsi boşuna, otobüs yoktu. En yakın olan köy de 25 km. uzaktaydı.

          Otobüsümüz iki saat sonra geldi. Ben kızarak soföre:

- Nerdeydin? - diye şoföre bağırdım.

- Nasıl nerdeydim, evdeydim, - diye cevap verdi.

- Sen evdesin, biz burada seni bekliyoruz. Üşüyoruz, şaka değil biraz da korkuyoruz. Sen ise evde yatıyorsun. - dedim daha da kızarak.

O ise anlamıyor gibi bana bakıyordu. Saatine baktı,

- Tam 8'de geldim, - dedi.

Kızgınlıktan patlamak üzereydim.

- Nasıl 8, saat tam 10 oldu. - dedim. O çok şaşırdı ve beş saniye sonra cevap verdi:

- Eşimle 45 dakika önce dizi seyrediyordum. O dizi saat 6:15'ten 7:15'e kadar sürüyor, - dedi.

          Buna da inanmadım. Koşup otobüse bindim ve radyoyu açtım. Orada sevdiğim müzik programı başlıyordu. O programın 8:05'te başlaması gerekiyordu. Cep telefonumu çıkarıp saatine baktım ve ağlamamak için kendimi zor tuttum. Sabahleyin telefonum cebimden düştüğünde parçalanmıştı, bataryası da yere düşmüştü ve telefonum kapanmıştı. Açtığımda ise saati ve tarihi düzeltmemiştim.

          Şoföre söylediklerimden dolayı çok utandım ve özür diledim. O ise gülerek beni affettiğini söylemişti.

13.06.2009

Vladimir GORNASTALEV

(Türkçe öğreniminde 9. ay)

Okutman: Kerim Sarıgül

Twitter