Bir gemi yelken açtı hayal iklimlerine,
Civarında çığlıkla yorgun martılar kaçtı;
Rüzgar sürüklenirken derinlerden derine
Hayal iklimlerine bir gemi yelken açtı.
Bu Yusuf Ziya Ortaç’ın “Bir Gemi Yelken Açtı ” adlı şiiri. Niçin ben bu şiirle başlamak istedim? Çünkü insanlar da gemi gibidir. İnsanoğlu bu dünyaya geldiğinde bu dünyanın bir parçası oluyor. O uzak bir yola çıkıyor yani hayat yoluna. O, gemi gibi yelkenlerini açıyor ve hayat maceralarına doğru gidiyor. İleride neler olacağın bilmeden, geleceğe bir umutla bakarak, mutlu olacağına inanarak gidiyor..
Ben de yola yeni çıkan bir gemiyim. Çok uzakta deniz feneri görüyorum, o işte benim amacım. Ama ben bu hayat okyanusunda yalnız değilim, etrafımda daha gemiler var. İlerideki benim anne babamın, yani benden büyük insanların gemileri, yanımdakiler ise benim arkadaşlarım, yaşıtlarım, bizim peşimizden gelen gemiler bizden sonraki nesillerdir, yeni yeni doğan çocukların gemileridir.
Hayatın zor olduğunu herkes bilyor. İşte bu zorluklardan dolayı hayatımız daha ilginç oluyor, yani zorluklar olmazsa insanoğlu hiçbir şey öğrenemezdi. Bence ileri gitmek için geçmişte neler olduğunu unutmamalıyız. “İyi Düşünün” adlı şiirin de bazı mısraların yazayım:
Bu yılınızı iyi geçirdiniz mi?
Sağlıklı olduğunuz için hiç sevindiniz mi?
Bu yıl hiç gün ışığı ile uyandınız mı?
Kaç kez güneşin doğuşunu izlediniz?
Kaç kez gözlerinizden yaş gelünceye kadar güldünüz?
Çocukluğunuzdan kalan bir sarkıyı söylediniz mi hiç?
Bu yıl kaç kez gökkuşağı gördünüz?
Ya da hediye alan bir çocuğun gözlerindeki ışığı?
Eski bir dostunuzu aradınız mı hiç?
Aslında mutlu olduğuuzu kaç kez farkettiniz bu yıl?
İyi bir yılın, bunlar gibi bir çok “küçük şeye” bağlı
olduğunu hiç düşündünüz mü bu yıl?...
Çok basit sözler ama ne kadar derin bir anlamı var. Ben bu şiiri okumadan önce kaç kez gözlerimden yaş gelinceye kadar güldüğümü, aslında mutlu olduğumu kaç kez farkettiğimi hiç düşünmedim. İnsanlar üzerine büyük amaçları koyuyor ve onlara ulaşmaya çalışırken bu küçük şeyleri unutuyor, büyük mutluğu bekliyor. Ama unutmayalım ki büyük mutluluk bu küçük şeylerden oluşur. Bu kompozisyonun konusu “Gelecekten neleri bekliyorsunuz?” herkes bir şey bekliyor ama hepimizin amacımız mutlu olmaktır, değil mi? Ben de gelecekte mutlu olmak istiyorum, bu hayatta kendi yerimi bulmak istiyorum... İstediğim çok şey var ve onları gerçekleştirmek benim elimdedir
Şimdi benim gemim hayat okyanusunda yüzüyor. Günler geçtikçe o deniz fenerine yaklaşıyor...
Yazan:Begimay Cumaşova
Kırgızistan Türkiye Manas Üniversitesi
Okuman:Recep Yürümez
Konusu:Gelecekten neler bekliyorsunuz?
