(Geniş zaman, ettirgen eylem, emir kipi, belirli geçmiş zaman)
GERÇEK ANNE
Bir gün iki kadın Süleyman peygambere gelir ve biri:"Ah! Biz aynı evde oturuyoruz. Ben geçen hafta bir çocuk doğurdum, o da benden üç gün sonra doğurdu, fakat onun çocuğu geceleyin öldü. Gece benim yanıma geldi ve çocuğumu koynumdan aldı. Kendi çocuğuyla benim çocuğumu değiştirdi. Sabah uyandım ve bu çocuk benim değil, dedim." dedi.
Öbür kadın ise:"Hayır, yalan söylüyor. Bu çocuk benim, ölü çocuk onun." der ve kavgaya başlarlar.
Hiç kimse "Kim haklı, kim haksız?" bilmez. Biraz sonra Süleyman peygamber "Bana bir kılıç getirin." der. Kılıcı getirirler. Süleyman peygamber "Çocuğu ikiye bölün. Yarısını bu kadına, öbür yarısını şu kadına verin." der.
O zaman birinci kadın: "Lütfen çocuğu öldürmeyin." diye bağırır, fakat ikinci kadın: "Süleyman peygamberin emrini yapın." der.
işte o zaman Süleyman peygamber kararım verir ve "Çocuğu birinci kadına verin, o gerçek annedir, çünkü gerçek anne çocuğunun ölmesini istemez." der.