(-lı, -sız ekleri, geniş zaman)
AĞAÇLAR
Bebekler gibi ağaçlar da beslenirler, nefes alırlar ve büyürler. Ağaçlar besinlerini topraktan alırlar. Ağaçların da suya, havaya ve ışığa ihtiyacı vardır. Susuz, besinsiz ağaç kuruyup solar ve ölür. Ağaçların toprağın altındaki kökleri, ağacın beslenmesine yardımcı olur. Besinler dallara, dallardan yapraklara gider. Böylece ağaç büyümeye başlar.
Yaz güneşinin sıcaklığı, susuzluk, kötü mevsimin ilk soğukları yaprakların yeşil renklerini kaybetmelerine sebep olur. Bazı ağaçlar kışın yapraklarım dökmezler, çünkü soğuk günlerde de besin bunların yapraklarına kadar dağılır. Bu tür ağaçların yaprakları iğne gibi ve küçüktür.
Ağaçlar her ilkbahar ve sonbaharda gövdesini genişletip büyürler. Ağaçlan, özellikle meyve ağaçlarını daha kuvvetli olması için budarlar. O zaman daha bol ve büyük meyveler yetişir.
Ağaçlar tabiatı, çiçekler de evlerimizi, bahçelerimizi süsler. Bitkiler gündüzleri karbondioksit alır, bunu güneşin yardımıyla besin yapar. Geceleri ise karbondioksidi havaya verir. Bunu için yatak odasında çiçek yetiştirmek doğru değildir.
