Bilginin öğrenme yoluyla özümsenmesinin sonucudur. Bilgi, bir iş veya çalışma alanıyla ilgili olgular, ilkeler, teoriler ve uygulamaların bütünüdür.
Comments
bilginin pek çok tanımı bulunur. Bununla birlikte, bilginin modern kavramları geniş ölçüde birkaç temel ayırıma dayanır: (a) Aristo teorik ve pratik mantık arasında bir ayrım yapmıştır. Bu ayrıma uygun olarak, modern teorisyenler (Alexander v.d., 1991) ifadesel (teorik) bilgiyi yöntemsel (pratik) bilgiden ayırır. İfadesel bilgi belirli olaylar, olgular ve ampirik genellemeler üzerine savların yanı sıra gerçekliğin tabiatına ilişkin daha derin ilkeleri içerir. Yöntemsel bilgi ise nedenleme işlemleri (heuristics), yöntemler, planlar, uygulamalar, usuller, rutinler, stratejiler, taktikler, teknikler ve oyunları içerir (Ohlsson, 1994);(b) dünya hakkında bilgi sahibi olmanın farklı yollarını oluşturan bilgi şekilleri arasında ayırım yapmak mümkündür. Bu gibi listeler oluşturmak için çeşitli girişimlerde bulunulmuş olup, aşağıdaki kategorilerin sıklıkla temsil edildiği görülmektedir: kesinlik temelinde değerlendirilen, nesnel (doğal/bilimsel) bilgi;özgünlük temelinde değerlendirilen, öznel (edebi/estetik) bilgi;müşterek onay (dogru/yanlış) temelinde değerlendirilen ahlaki (beşeri/normatif) bilgi;dini bir otoriteye (Tanrı) atıfla değerlendirilen dinsel/ilahi bilgi. Bilginin bu temel kavranışı bilgi arayışımızda sorduğumuz soruları, kullandığımız yöntemleri ve verdiğimiz yanıtları belirlemektedir; (c) bilgi zımni ve açık bilgiyi içerir. Zımni bilgi (Polanyi, 1967) öğrenenlerin sahip olduğu, bilişsel süreci etkileyen bilgidir. Ancak, öğrenenler bunu ifade etmeyebilir veya bunun farkında olmayabilir. Açık bilgi ise, bir ‘düşünce nesnesi’ne dönüşerek açık bir şekle bürünen zımni bilgi de dahil olmak üzere, öğrenenin bilincinde olduğu bilgidir. (Prawat, 1989).
Source
Cedefop, 2004; Avrupa Komisyonu, 2006a.
Related verb(s)
yeterlilik, teknik bilgi, öğrenme, öğrenme sonuçları / öğrenme edinimleri, beceri
