Nevruz bütün Türk dünyasının bayramıdır, Müslümanların Yeni Yılıdır. Nevruz 21 Martta kutlanır. Bu gün herkes birbirine hediye verir, kavga edenler barışır. Bence bu dostluğun bayramıdır. Bunu ben ancak bu yıl, bu Nevruzda hissettim.
Nevruz Bayramını ben üniversitede kutladım. Büyük bir program oldu. Çok ilginçti. O pragrama ben de katıldım. İki gün prova yaptık. 20 Martta bizim üniversitemizde sümelek yaptılar. Sümelek Nevruzda yapılan yemeklerden en önemlisidir. Onu şöyle pişirirler:
Sümeleke kırk şey atarlar: küçük taşları, kuru kayısı, ceviz, kuru üzüm vb. gece boyu sabaha kadar pişirirler. Durmadan karıştırıp, iyi dilekleri söylerler. Bu yıl ben de sümelek karıştırıp, kendi dileklerimi söyledim. Bu bana çok ilginç geldi. O gün konsere katılanlara yemek verdiler, konser, disko yaptılar.
21 Martta sabah saat onda provaya gittik. Konser için hazırlanan elbiselerimizi giydik. Bizim elbisemiz Uygurların elbisesiydi. Herkes farklı farklı elbise giydi. Çok güzeldi. O gün havada bir şey vardı. Dostluğun, inancın, sükunetin ruhu vardı. Bundan önce buna benzer hiçbir şey hissetmedim. Uygurlar, Kırgızlar, Türkler, Çinliler herkes bir araya gelip hep birlikte Nevruz Bayramını kutladılar. Konser oldu, konserden sonra herkese yemek verildi: pilav, sümelek ve ayran. O kadar çok insan vardı ki!!!
O gün ilginç bir şey oldu. Konser saat birde başlayacaktı. Herkes hazırlanıp bekliyordu, hem seyirciler hem de katılımcılar. Ama elektrik kesildi. Ve biz bir saat beklemek zorunda kaldık. Hava çok sıcaktı. Ama biz oynamaya karar verdik. Oyunun adı “İstekti”. Herkes yuvarlak duruyor, ortaya bir şişe koyuyorlar ve döndürüyorlar. Şişe durduktan sonra şişenin kapağının tarafındaki insan karşı tarafındakine isteğini söylüyor ve o gidip yapıyor. Çok komikti. Hopladık, zıpladık, güldük, fotoğraf çektik kısaca eğlendik. Yaklaşık bir saat sonra konser başladı. Konsere üniversitemizin rektörü Sülayman Kayıpov, Kırgızistan’daki Türkiye’nin büyükelçisi geldi. Konserin sonunda balonları uçurduk. Sonra yemek yedik. Program bittikten sonra arkadaşlarımızla oturup uzun uzun sohbet ettik. Akşam ablamın evine gittim. Orada annem, ninem, kardeşim vardı. Orada misafir olduk. Sohbet ettik, şakalaştık. Yaklaşık ona kadar oradaydık, sonra eve döndük.
Çok yorgundum, ama çok neşeliydim!!! Eve gelince düşündüm: Evet, bugün çok güzel bir gündü. Bence hayat geride kalan günler değildir, hayat aklında kalan günlerdir.
Yazan:Begimay Cumaşova
Kırgızistan Türkiye Manas Üniversitesi
Okuman:Recep Yürümez
Konusu:Bulunduğunuz yerde Nevruz Bayramı nasıl kutlandı? Anlatınız.
