Bir kedi varmış, çok yalnızmış.  Çünkü kedi, annesini ve babasını kaybetmiş.Her gün yollarda gezermiş aç aç. Çöplükte yaşarmış. Bir gün bir evin yanından geçerken bir çocuğa rastlamış. Çocuk kediyi 2-3 dakika sevdikten sonra onu evine götürmüş, kedi ise hiç bir şey dememiş çünkü kedi hiç evde yaşamamış, gittiği evden çok memnunmuş. Eve geldiklerinde çocuk babasına;

-Baba bu kedi bizim olabilir mi?  diye sormuş.

Babası ise birazcık üzülerek şöyle bir cevap vermiş:

"Olamaz çünkü onun bir ailesi var." demiş. Ancak çocuk ısrar etmiş ve babasını ikna etmiş. Çocuk da mutluymuş kedi de. Kediyi beslemeye başlamışlar. 1 sene geçtikten sonra kedinin annesi ve babası ortaya çıkmış. Yavrularını bulmak için çabalamışlar ve sonunda bulmuşlar. Kedi ilk önce gitmek istememiş fakat annesi babası olduğunu anlayınca hemen onların yanına gitmiş. Çocuk ağlamaya başlamış. Ve babalarıyla aralarında bir diyalog geçmiş.

-Baba neden kedi onlarla gidiyor, neden bizi bıraktı?

-Oğlum kedinin annesi ve babası onlar. Biz değiliz öyle olması gerekiyor demiş.

-Anladım baba, mutlu mutlu yaşasınlar, demiş. Kedi ve ailesi yola çıkmışlar, iyi bir hayata yeniden başlamışlar.

Twitter

• Sonraki